مقایسه دگرگونی های قوانین و مقررات در خصوص ماهیت تابعیت در حقوق کشورهای ایران و کانادا

نویسندگان :

سما دلیری پور¹،
کارشناسی ارشد حقوق، گرایش حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمانشاه، ایران¹
شماره صفحه : 94-83
DOI :
چکیده :

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه دگرگونی های قوانین و مقررات در خصوص ماهیت تابعیت در حقوق کشورهای ایران و کانادا می باشد. این مطالعه به روش مروری توصیفی و تحلیلی به کمک داده های کتابخانه ای انجام گرفت. تابعیت یا ملیت اصطلاحی است که برای اشاره به نوعی رابطه سیاسی معنوی یا حقوقی بین یک شخص و ملت یا دولتی معین استفاده می شود. رابطه ای که با آن خانواده ملت تشکیل می یابد به عبارتی پیوندی که وابستگی فردی از افراد انسانی را به ملتی خاص توجیه می کند. تابعیت پیوندی که شخص را به ملت معینی مربوط می سازد و تعلق حقوقی شخص به جمعیت تشکیل دهنده دولت است. تابعیت رابطه ای است بین فرد و دولت که شخص تبعه را در قبال تبعیت به حمایت دولت متبوع خود ذی حق می نماید. باتوجه به یافته های پژوهش باید بیان کرد که کشور کانادا با شعار مهاجرت پذیری یکی از مهاجرپذیرترین کشورهای جهان می باشد که بر مبنای مواد قانونی 15 و27 قانون اساسی این کشور که به اصل چند ملیتی و تنوع فرهنگی اشاره دارد سالانه باعث جذب مهاجران تحصیل کرده و تجار فراوانی از سراسر جهان می شود. مطابق داده‌های هر دو گزارش داخلی و بین‌المللی، کانادا جزء سه کشوری است که بیشترین تعداد ایرانی‌ها به آن مهاجرت کرده‌اند. این جمعیت بر اساس گزارش دبیرخانه شورای عالی ایرانیان، ۴۰۰ هزار نفر و بر پایه گزارش‌های بین‌المللی ۱۶۶ هزار و ۲۹۴ نفر است. با گذشت زمان و افزایش تعداد درخواست های مهاجرتی به کشور کانادا این کشور سعی بر سخت گیری اصول مهاجرتی خود کرد تا فقط افرادی که بتوانند در توسعه همه جانبه و پیشرفت این کشور دخیل هستند وارد این خاک شوند و تابعیت این کشور را کسب کنند. به همین منظور اولین اقدامات برای تغییر قوانین در 2014 شروع شد و در ژوئن 2015 اولین تغییرات صورت گرفت. این تغییرات باعث پیامدهای مثبتی برای شهروندان شد و فشارهای دولت و نمایندگان آن سبب شد تا در سال 2017 دوباره این قوانین مورد بررسی قرار بگیرند و این روند را سخت تر از قبل کنند. در این قوانین سعی شد مدت زمان اقامت اولیه و شرایط اخذ ویزای کانادا نسبت به قبل تغییر کند. در ایران نیز اولین اقدام برای تغییر قوانین تابعیت در سال 1385 در خصوص فرزندان دارای مادر ایرانی و اتباع بیگانه صورت گرفت که این تحولات سبب شد تا در سال های بعدی نیز این بازنگری ها صورت بگیرد و دوباره این قانون در سال 1391 بازنگری شود. اما باتوجه به نیازهای ملی و بین المللی به تابعیت و افزایش درخواست های تابعیت در کشور ایران و همچنین افزایش مهاجرت از ایران به نظر می رسد قانونگذاران در مواد قانونی در خصوص تابعیت باید تغییراتی را ارائه دهند.

موضوع : فقه و حقوق
کلمات کلیدی : تابعیت، قانون مدنی، مهاجرت، تحولات قوانین، ایران، کانادا
لینک ارجاع مقاله :
www.hijournal.ir/fa/downloadpaper.php?pid=194&rid=25&p=A

---

تعداد بازدید از مقاله : 274
تعداد دانلود فایل : 94