بررسی مبانی فقهی رابطه توارث «رابطه مالی» میان جنین اهدایی و گیرندگان آن برمبنای قرارداد

نویسندگان :

زهرا بیگدلی¹،
¹
شماره صفحه : 919-906
DOI :
چکیده :

آنچه از نص صریح قرآن درباره مقررات توزیع ارث به عنوان یک حکم وضعی به دست می آید، پایه و اساس ارث بری بر مبنای نسب و سبب است. برای سبب در فقه امامیه چهار عنوان مطرح شده است: 1- سبب زوجیت، 2-سبب ولاء عتق، 3-سبب ولاءضمان جریره، 4-سبب ولاء امام. مراتب نیز در نسب و سبب بیان و رعایت گردیده است. در میان این چهار سبب آنچه در این پژوهش حائز اهمیت بوده و بدان پرداخته شده است، ولاء ضمان جریره است. ضمان جریره همان مسئولیت پرداخت دیه و خطای شخص دیگری است که هیچ نسبت و خویشاوندی با ضامن ندارد و به عنوان یکی از احکام امضایی مورد تایید شارع مقدس بوده است. ضامن جریره هیچ مباشرتی در جنایت ندارد، اما دیه خطاکار را طی یک قراردادی می پردازد و از این طریق وی از مضمون ارث می برد. در روش نوین باروری براساس اهداء اسپرم و تخمک با اعراض صاحبان نطفه، جنین اهدایی مجهول النسب خواهد بود. جنین اهدایی، فرزند حکومت می‌باشد و ولایتش بر حاکم شرع است و با انتفاء عنوان پدر و مادر، منتسب به زوجین (گیرنده جنین) نخواهد بود و در این صورت رابطه توارثی نیز با ایشان نخواهد داشت. برای حل این مسئله، محقق با رجوع به منابع فقهی با روش تحلیل و توصیف نصوص شرعی و قواعد عمومی‌سعی نموده، با توجه به پیشینه فقهی رابطه توارث با قرارداد در ضمان جریره و عدم رد و منع شارع از آن، براساس مقتضیات زمان و مصلحت موجود که همان جلوگیری از تضییع حقوق مالی طفل مولود و زوج گیرنده می‌باشد، رابطه توارث میان ایشان را ضمن انعقاد عقد ‌قرارداد بیان نماید. شاید بتوان ضمان جریره را راهکاری عملی جهت برقراری رابطه توارث میان گیرندگان و جنین اهدایی عنوان نمود.

موضوع : فقه و حقوق
کلمات کلیدی : جنین اهدایی، قرارداد، ارث، ضمان جریره
لینک ارجاع مقاله :
www.hijournal.ir/fa/downloadpaper.php?pid=311&rid=34&p=A

---

تعداد بازدید از مقاله : 95
تعداد دانلود فایل : 19