رابطه علم و دین

نویسندگان :

محمدجواد حسن زاده¹،
مدرس دانشگاه پیام نور، شازند، ایران¹
شماره صفحه : 195-183
DOI :
چکیده :

مساله رابطه علم و دين از دغدغه هاي جدي بشر است. معمولا اين رابطه را در چهار مقوله تعارض، استقلال، گفت و گو و وحدت دسته بندي مي کنند. در اين نوشته، ضمن معرفي اجمالي اين چهار مقوله، در پي آنيم تا موضع شريعتي را در اين باره معرفي کنيم. شريعتي با اتکا به موضوعاتي چون يوناني زدگي علم و دين در قرون وسطي، رابطه علم و سرمايه داري، نفي انحصار علوم تجربي، مقايسه ميزان اعتبار علوم تجربي و انساني، و تاکيدهاي دين بر کسب علم موضع تعارض را نفي مي کند. او با نقد علم مدرن از جهت دستاوردهاي اجتماعي اش و عدم توجهش به مقوله انسان و نيز با نقد شعار علم براي علم و بي تعهدي علم تلاش مي کند تا مدلي براي همگرايي دين و علم ارائه کند. شريعتي معتقد است که علم بايد مسوول باشد و خود را به يک آرمان متعالي پاي بند کند. او همچنين در اين مسير از دستاوردها و سخنان دانشمندان پيشرو بهره مي گيرد. شريعتي در مجموع تقريبا از همه مدل هاي موجود در مقوله وحدت علم و دين استفاده مي کند.

موضوع : علوم انسانی و اجتماعی
کلمات کلیدی : علم، دين، تعارض، وحدت
لینک ارجاع مقاله :
http://www.hijournal.ir/fa/downloadpaper.php?pid=94&rid=13&p=A

---

تعداد بازدید از مقاله : 276
تعداد دانلود فایل : 114