آسیب شناسی علوم انسانی در ایران با تاکید بر حکمت متعالیه

نویسندگان :

حیدر بابانسب¹،
استادیار و عضو هیات علمی، گروه علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رباط کریم¹
شماره صفحه : 82-72
DOI :
چکیده :

علوم انساني اسلامي و بومي در گرو بهره برداري از فلسفه اسلامي به جاي فلسفه هاي غربي است. حکمت متعاليه، از ظرفيت خوبي براي ورود به عرصه علوم انساني برخوردار مي باشد. علوم و مطالعات امنيتي، در سال هاي اخير، در کشور ما از رونق خوبي برخوردار شده، اما تلاش درخور توجهي براي طرح مباحث امنيتي، با تکيه بر مباني فلسفه اسلامي، به ويژه حکمت متعاليه، صورت نگرفته است. مقاله حاضر به نقش حکمت متعالیه بطور عام و نقش و تأثیر آن بطور خاص در تکوین و تکامل یا رشد و بالندگی علوم انسانی پرداخته است. این موضوع از جمله موضوعاتی است که ضرورت پرداختن به آن، چه از نظر تاریخی و چه از نظر نقش و کارکرد امروزی، اهمیت بسزایی دارد. حکمت و علم در فرهنگ و تمدن ایران زمین همواره مقارن و مقارب یکدیگر بوده است. پیشینه حکمت در ایران، به قدمت سابقه علم و دانش و ظهور تمدن میرسد و دوران درخشان و طلایی علم در ایران (چه ایران باستان و چه ایران دوره اسلامی) همواره با وجود و ظهور حکمت و خردورزی توأم بوده است؛ بطوریکه هرگاه دوران افول علمی و تمدنی در ایران ظاهر گشته، نشانه دوری و خروج از ساحت حکمت و تفکر مشهود بوده است. از طرفی، حکمت و عقلانیت یکی از ارکان بنیادین حکمت متعالیه است و اساساً سیر عقلانی، محور سیر تکاملی انسان است که به تولید و توسعه علم منتهی می گردد. بین حکمت متعالیه و پیدایش علم، نسبت مستقیمی وجود دارد.

موضوع : علوم انسانی و اجتماعی
کلمات کلیدی : حکمت، حکمت متعالیه، ملاصدرا و علوم انسانی
لینک ارجاع مقاله :
www.hijournal.ir/fa/downloadpaper.php?pid=193&rid=25&p=A

---

تعداد بازدید از مقاله : 253
تعداد دانلود فایل : 128