بررسی ماهیت تضمین و برابریابی آن در تفسیر المیزان (مطالعه موردی در سوره مبارکه بقره)

نویسندگان :

علیرضا مظاهری¹، سعید کحیا²،
دانشجوی ارشد علوم سیاسی دانشگاه باقرالعلوم (ع) قم¹، دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه امام صادق (ع) تهران²
شماره صفحه : 26-12
DOI :
چکیده :

در بعضی از آیات قرآن کریم که معجزه جاودان ادب و بلاغت است، یک فعل، حقیقتا معنای فعل دیگری را به خود گرفته و حکم همان فعل دوم را به لحاظ لازم یا متعدی بودن، به شرط وجود مناسبت میان دو فعل و قرینه‌ای که دال بر فعل محذوف باشد، دارا شده است. این قاعده از قرن هشتم، تضمین نامیده شده که به معنای اخص آن، تضمین نحوی مستفاد در فعل است. با مطالعه موردی در سیزده آیه از سوره مبارکه بقره، از منظر تفسیر شریف المیزان به روش توصیفی-تحلیلی و به صورت نمونه کاوی مشخص شد که تضمین فعل متعدی به دو مفعول در فعل متعدی به یک مفعول، بیشترین کاربرد را دارد و علامه طباطبایی با درنظر گرفتن تضمین در غالب آیات، این اسلوب را قبول داشته و سعی در استفاده هرچه بهتر از تضمین و ارائه معنای دقیق‌تر و کامل‌تر داشته‌اند.

موضوع : علوم انسانی و اجتماعی
کلمات کلیدی : تضمین، تفسیر، قرآن، بقره، المیزان، طباطبایی
لینک ارجاع مقاله :
www.hijournal.ir/fa/downloadpaper.php?pid=198&rid=26&p=A

---

تعداد بازدید از مقاله : 146
تعداد دانلود فایل : 120